พยายามอย่างมีคุณภาพ

สวัสดีครับ นิสิตอันเป็นที่รักทุกท่าน วันเวลาผ่านมาได้ระยะหนึ่งแล้วสำหรับการออกฝึกประสบการณ์วิชาชีพ สหกิจศึกษา เป็นอย่างไรกันบ้าง อาจารย์ติดตามการนำเสนอข่าวคราวจากพวกเราอยู่อย่างต่อเนื่อง เห็นความวิริยะ อุตสาหะของทุกคนแล้วก็รู้สึก ภูมิใจไม่ได้ แอบโทรไปถามกับพี่ๆ หลายคนที่ดูแลพวกเราอยู่ หลายท่านก็ออกปากชื่นชม หลายอย่างๆ จะเป็นที่รู้จักและชื่นชม นับว่าพวกเรานั้นได้ร่วมกันสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองและสาขาวิชาอย่างยิ่ง วันนี้อาจารย์ก็มีกำลังใจและข้อคิดเล็กๆน้อยมาฝากอีกเช่นเคย

เรื่องที่จะพูดถึงในวันนี้จะว่าด้วยเรื่อง "การทำงาน: พยายามอย่างมีคุณภาพ" ในการทำงานนั้นประเด็นแรกที่อยากจะกล่าวถึงคือ ความสุขจากการทำงาน ในการทำงานเป็นธรรมดาที่จะต้องมีทั้งอุปสรรคและปัญหาอันนำมาซึ่งความเป็นทุกข์ ไม่สบายกายไม่สบายใจ เมื่องานไม่ออกมาตามที่หวัง อาจจะด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ และในการทำงานอันเดียวกันนั้นแน่นอนว่าจะต้องมีบางงานที่คนอย่างเราทำให้ประสบความสำเร็จได้เหมือนกัน ซึ่งความสำเร็จอันนั้นจะนำมาซึ่งความสุขความสบายกายและสบายใจของตน

อาจารย์อยากจะชี้ให้เห็นประเด็นแรกคือ บรรดาปัญหาที่เกิดทั้งหลายนั้น มีหลากหลายขนาด หลายประเภท เปรียบเสมือนขนาดและประเภทของหิน ซึ่งหินแต่ละก้อนแต่ละประเภทล้วนต้องใช้เวลาในการแปรเปลี่ยนหรือก่อกำเนิด บางก้อนเราก็สามารถเคลื่อนหรือเขยื้อนให้พ้นทางของเราได้ แต่บางก้อนก็มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร จนเราไม่สามารถขยับเขยื้อนได้แม้แต่นิดเดียว การใช้พละกำลังในการเขยื้อนหินจึงต้องดูที่ขนาดของหินเป็นสำคัญ เฉกเช่นปัญหาที่เกิดขึ้น ผู้มีปัญญาพึงพิจารณาได้ว่า ปัญหาขนาดไหนที่เราสามารถแก้ไขได้โดยลำพัง

เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้ว การท้อแท้หรือน้อยใจว่า ไม่สามารถแก้ปัญหาได้นั้น ก็คงจะพอพิจารณาได้ว่า ที่แก้ไม่ได้เป็นเพราะกำลังวังชาของเราอ่อนด้อย หรือเป็นเพราะว่าปัญหานั้นใหญ่กว่าที่เราจะมีพลังแก้ได้

นิสิตที่รักทั้งหลายคงพอจะเห็นแล้วว่า การพยายามทำงาน เป็นเรื่องดี แต่ขอให้พยายามอย่างมีคุณภาพ ในที่นี้ให้พยายามอย่างมีความสุข ทำให้เหมาะกับตนและจิตใจเบิกบาน งานบางงานต้องใช้ความพิถีพิถัน ค่อยๆทำ ไม่ต้องเร็วแต่ให้ได้คุณภาพ งานบางงานต้องทันเวลา เฉียบคม จงใช้สติพิจารณาแก้ปัญหา อย่างรอบคอบ อันไหนที่เป็นปัญหาเกินกำลังจงหาคนช่วย และอย่าโทษตัวเองหรือผู้ใด จงรับฟังและค่อยๆหาทางแก้ไข

"เป้าหมามีไว้พุ่งชน..แต่จงสร้างความคืบหน้า ไม่ใช่เพียงทุ่มเทตัวเองเท่านั้น"

ดังที่เล่ามาคงจะพอให้นิสิตทุกท่านมีกำลัง วังชาในการสู้ศึกบอลโลก เอ้ย...มีกำลังวังชาในการฝึกประสบการณ์ต่อไป สู้ๆ ไอ้มดแดง

มานิตย์