คำมั่นสัญญา

ในช่วงที่ผมเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอีสานของประเทศไทย หลังจากเสร็จการสอบภาที่ 2 ของภาควิชา ผมซึ่งค่อนข้างจะทำตัวไม่ค่อยดีนัก พอสอบเสร็จ นึกอยากดื่มเหล้า หลังจากที่ทนอดมาเพื่อการสอบเป็นเวลา มากกว่าหนึ่งเดือน ก็ชวนเพื่อนที่อยู่ภาควิขาเดียวกันไปกินเหล้า เนื่องจากวันนั้นขาดห่างหายแอลกอฮอล์ไปนาน อาการคลื่นเหียนวิงเวียนอาเจียนปวดหัว ก็บังเกิดกำเนิดมาอย่างไม่เคยเป็นเข้าห้องน้ำอ้วกแล้วอ้วกอีก ในช่วงนั้นห้องที่เช่าอยู่เป็นทาว์เฮาว์ 2 ชั้น หลังมหาวิทยาลัย ที่เหนือหัวนอนคนอยู่ก่อนหน้าติดรูปเจ้าแม่กวนอิมอยู่รูปหนึ่ง เพื่อหาที่พึ่งให้พ้นจากอาการที่เป็นก็เลยอธิฐานไปว่า ขอให้ที่เป็นอยู่หาย จะงดเหล้า 2 เดือน สักพักอาการก็หายไป

เมื่ออยู่ปีที่ 3 ก็ต้องมาฝึกงาน ผมเลือกฝึกงาน ที่โรงงานในย่ายบางพลี โดยเช่าห้องพักอยู่ใกล้ๆ หลังจากที่ฝึกงานอยู่ระยะหนึ่ง น้องที่ฝึกงานด้วยกันชวนไปเที่ยว มีการสังสรรกันนิดหน่อยมีแอลกอฮอล์บ้าง สำหรับตัวเองค่อนข้างเมาเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร 2 - 3 วันต่อมา ขณะที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เดิมโคมไฟที่ต่อจะเป็นหลอดฟลูออเรสเซนต์ แต่เนื่องจากสวิทซ์เสีย จึงถอดออกเดินสายใหม่เป็นหลอดไฟกลม แต่สายเดิมยังคงปล่อยคาอยู่

ในวันหนึ่งขณะที่กำลังอาบน้ำ เนื่องด้วยอยากให้หลอดไฟยึดแน่นหนา จึงได้พยายามที่จะเอาสายไฟที่ถอดหลอดออก แล้วมาพันหลอดกลมไว้ให้แน่นหนา ปรากฎว่าทันทีที่จับสายไฟปรากฎว่ามีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านตัว ความรู้สึกตอนนั้นโล่งว่างเปล่ารู้สึกสบาย รู้ว่ากำลังจะตายนึกถึงพ่อและแม่ที่ยังไม่ได้ตอบแทนคุณ ครั้งสุดท้ายนึกถึงคำมั่นที่บอกไว้กับรูปเจ้าแม่กวนอิม ปรากฎว่าตัวกระเด็นมือหลุดออกจากสายไฟปะทะประตูห้องน้ำระยะประมาณ 0.5 เมตร มีรอยไหม้ลึกอยู่ที่นิ้ว ไม่ทราบว่าหลุดได้อย่างไร แต่จากวันที่ให้คำมั่นถึงวันที่กินเหล้ามีระยะ เวลาประมาณ 1 เดือน

ขอรับรองว่าที่เขียนนี้เป็นเรื่องจริง สำหรับผู้ที่เฉียดความตายจะรู้ว่าความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่น่ากลัวคือตัวเรา

ผมหวังว่าสิ่งที่ผมนำมาเผยแพร่นี้ จะเป็นอุทาหรณ์ ให้กับผู้ที่ประมาท กับการใช้ชีวิตนะครับ

อ.เอส